Piotr Mateusz Wach stworzył spektakl, adaptując „Hamleta” w przekładzie Stanisława Barańczaka oraz „HamletMaszynę” Hainera Müllera w tłumaczeniu Jacka Burasa. Ciekawe translatoryczne połączenie, tym bardziej, że spektakl jest oparty na ruchu aktora oraz choreografii Szymona Dobosika.
Hamlet przechodzi przemianę. To zagubiony młody człowiek, boi się, obezwładniają go lęki. Bywa bezsilny, popada w paranoje, ulega panikom i żądzą zemsty. Kolejne stadium to Hamlet jako aktor, który porzuca rolę, a później znów się w nią wikła. Hamlet ten jest także cielesny.
Spektakl jest studium zdyscyplinowanego do kresu możliwości ciała. Pokazane zostało na granicy fizycznego wyczerpania, w ekstremach, w cierpieniu.
Jak w świecie opętanym duchem wojny radzi sobie Hamlet? Ta rzeczywistość jest grą, czyjąś zabawką. A nasz bohater po cichu manifestuje swoje potrzeby i pragnienia, ponieważ to Hamlet zredukowany. Potrzebuje: trochę podskórnych wątpliwości i lęku, trochę perwersji i dotyku najciemniejszego.
scenariusz, reżyseria: Piotr Mateusz Wach
muzyka: Michał Smajdor
przestrzeń, wizualizacje: Kuba Kotynia
stylizacje, instalacja zewnętrzna: Kamila Wdowska
choreografia: Szymon Dobosik
Leonard Koterski
Małgorzata Zawadzka
Jan Marczewski
Wiktoria Wojtas
Oliwia Durczak
Maksymilian Piotrowski
czas trwania: 70 min
wiek: 16+
język polski z angielskimi napisami
Triggers: przemoc, nagość, scena gwałtu