Międzynarodowy, interdyscyplinarny kolektyw artystyczny Needcompany wystąpi podczas 27. międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego z premierą spektaklu „Billy’s Joy”. Gdański Teatr Szekspirowski jest polskim koproducentem spektaklu.

W 2021 r. festiwalowa publiczność mogła zobaczyć spektakl „Billy’s Violence”. Był to początek historii dyptyku o twórczości Williama Szekspira. Odnosił się do przemocy w sztukach Stratforczyka.

W „Billy’s Violence” Victor Afung Lauwers przeanalizował dziesięć tragedii Szekspira, przepisując je na gwałtownie czułe, intymne dialogi między kobietą a mężczyzną, odarte z wszelkich odniesień historycznych i treści anegdotycznych. Skoncentrował się przy tym na ich przemocowym aspekcie, którego ofiarami były kobiety: Porcja, Kleopatra, Ofelia, Lawinia, Kordelia, Desdemona czy Lady Makbet. Agresja, gwałt, śmierć dotykały poszczególnych bohaterek. Według Louwersa Szekspir nie różni się wiele od Quentina Tarantino.

Słynny belgijski zespół pragnął kontynuować pracę nad sztukami Szekspira. W „Billy’s Joy” Victor Afung Lauwers przenosi Romea ze słynnej tragedii do komedii. Romeo trafia do krainy baśni. Czy ta historia zakończy się pozytywnie? Trzeba to sprawdzić 4 i 5 sierpnia podczas Festiwalu Szekspirowskiego.

„Radość ma wiele aspektów. Chcę skupić się na jednym z nich, na pojednaniu. Pojednanie jest pojęciem, o którym można mówić wiele. Stanowi ono ważny motyw w twórczości komediowej Szekspira. Pogląd, że komedie są zabawne, a tragedie nie, to w rzeczywistości błąd interpretacyjny. Jedyna różnica w poetyce między komedią a tragedią (według Arystotelesa) polega na tym, że komedia kończy się dobrze, a tragedia źle. (…) Niewiele można powiedzieć o aktualności Szekspira. W istocie przedstawienia sztuk z kanonu, takich jak sztuki Szekspira, od dawna są niepotrzebne. Dlatego nie jest moim zamiarem stworzenie spektaklu kanonicznego. Chodzi mi raczej o historię, czyli o nasze uchybienia. Kto nie chce znać przeszłości, ten nie chce znać sam siebie. Podejście do przeszłości jest fundamentalną kwestią tożsamościową, by nie powiedzieć prawem podstawowym, i nie ma w społeczeństwie, w którym możliwe jest pojednanie, ani jednej osoby, ani instytucji, jaka mogłaby artystę lub jego publiczność tego prawa pozbawić” – mówi Victor Afung Lauwers.

Needcompany to kolektyw artystyczny założony przez artystów Jana Lauwersa i Grace Ellen Barkey w 1986 roku. Maarten Seghers jest członkiem Needcompany od 2001 roku. Lauwers, Barkey i Seghers tworzą człon grupy. Na ich pracę artystyczną składają się spektakle teatralne i taneczne, performansy, projekty wizualne i pisarskie. Występują w najważniejszych centrach artystycznych w Belgii i za granicą.

Needcompany skupia wokół siebie międzynarodowe, wielojęzyczne i interdyscyplinarne środowisko twórców. Tę różnorodność odzwierciedla skład zespołu, w którym zazwyczaj jest reprezentowanych co najmniej siedem narodowości. Przez lata pracy w ramach Needcompany wyłoniło się wiele artystycznych grup, m.in. Lemm & Barkey (Grace Ellen Barkey i Lot Lemm) i OHNO COOPERATION (Elke Janssens, Maarten Seghers, Jan Lauwers). Needcompany skupia się na indywidualnym artyście i jego procesie twórczym. Fundamentalnymi wartościami w pracy zespołu są: autentyczność, nieodzowność i znaczenie. Medium samo w sobie jest nieustannie kwestionowane, artyści przykładają dużą wagę do sprawdzania relacji między treścią i formą, którą ona przyjmuje. Needcompany wierzy w jakość, innowację i współpracę.

Zespół jest od wielu lat wiodącym głosem w międzynarodowej debacie na temat fundamentalnego znaczenia piękna i sztuki w życiu społecznym

Program 27. Festiwalu Szekspirowskiego zostanie ogłoszony 20 czerwca m.in. na stronie internetowej oraz w mediach społecznościowych festiwalu.